به گزارش پایگاه خبری پیام خانواده؛ در روز تاسوعا که به روز اباالفضل‌العباس معروف است، می‌توان نوحه «ای اهل حرم میر و علمدار نیامد» را معروف‌ترین نوحه درباره قمر بنی‌هاشم دانست که بارها و بارها خوانده شده و به صورت دو دمه در مراسم عزاداری اجرا می‌شود.

این شعر مفصل است ولی سراینده این شعر مشخص نیست و منبع مکتوبی در این زمینه وجود ندارد؛ سه روایت وجود دارد که یکی آن را سروده حاج مرزوق، مداح عراقی‌الاصل ساکن تهران که در سال ۱۳۲۹ شمسی از دنیا رفته می‌داند و دیگری آن را از سروده‌های حاج اکبر ناظم؛ و سومین روایت هم این شعر را سروده میرزا عبدالله خداداد از نوحه‌سرایان تهرانی که با تخلص دیوانه شعر می‌سرود برمی‌شمارد:

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

علمدار نیامد، علمدار نیامد

سقای حسین سید و سالار نیامد

علمدار نیامد، علمدار نیامد

از خیمه رسد واعطشا از لب طفلان

در علقمه شد کشته عمو با لب عطشان

دستی که زده بوسه بر آن ساقی کوثر

با نیزه و شمشیر جدا گشته ز پیکر

رخصت بده از داغ شقایق بنویسم

از بغض گلوگیر دقایق بنویسم

می‌خواهم از آن ساقی عاشق بنویسم

نم نم به خروش آیم و هق هق بنویسم

دل خون شد و از معرکه دلدار نیامد

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

در هر قدمت هر نفست جلوۀ ذات است

وصف تو فراتر ز شعور کلمات است

در حسرت لب‌های تو لب‌های فرات است

عالم همه از این همه ایثار تو مات است

از علقمه با دیده‌ی خونبار نیامد

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

سقا تویی و اهل حرم چشم به راهت

دل‌ها همه مست رجزگاه به گاهت

هرچند تو بودی و عطش بود و جراحت

دلواپس طفلان حرم بود نگاهت

سقای ادب جلوه‌ی ایثار نیامد

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

افتاد نگاه تو به مهتاب دلش ریخت

وقتی به دل آب زدی آب دلش ریخت

فرق تو شکوفا شد و ارباب دلش ریخت

با سجده‌ی خونین تو محراب دلش ریخت

صد حیف که آن یار وفادار نیامد

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

انگار که در علقمه غوغا شده آری

خونبارترین واقعه برپا شده آری

در بزم جنون نوبت سقا شده آری

دیگر پسر فاطمه تنها شده آری

این قافله را قافله سالار نیامد

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

ای علقمه از عطر تو لبریز برادر

ای قصه‌ی دست تو غم‌انگیز برادر

بعد از تو بهارم شده پاییز برادر

برخیز حسین آمده برخیز برادر

عباس‌ترین حیدر کرار نیامد

ای اهل حرم میر و علمدار نیامد

در این نسخه موجود و از ترکیبات و زبان شعر به نظر نمی‌رسد به جز همان دو بیت که بارها در عزاداری‌ها استفاده شده است؛ متن نوحه چندان قدیمی بوده باشد.